✍? عبدالسلام جمالی

سخنی با دکتر همتی،

راه های ارتباطی مهمترین ابزار رسیدن به توسعه در هر منطقه ای به حساب می آیند به طوری که رشد صنعت و گردشگری یک منطفه با راه های ارتباطی مناسب و استاندارد چندین برابر شده و دروازه های پیشرفت به روی منطقه گشوده می شود.امر مهمی که به مثابه شریان حیاتی و نبض یک شهر و منطقه است نمی توان به راحتی از کنارش گذشت و نسبت به آن بی تفاوت بود.

انتصاب مدیر کل جدید راه و شهرسازی هرمزگان بهانه ای شد تا باز هم دست به قلم شوم  و از یک درد بگویم.دردی که به سوهان روح مردم رویدر مبدل شده.دردی که خیلی ها را به کام مرگ‌ کشانده و یا خسارتهای مالی زیادی به بار آورده است.دردی که گردشگران را فراری و موجب گلایه ی خیرین و حتی باعث تذکر نمایندگان هرمزگان به وزیر راه و شهرسازی شده است.

بخش رویدر با جمعیتی بالغ با ۱۷ هزار نفر که منطقه ای  فعال در زمینه ی فرهنگی،گردشگری و علمی در استان به شمار می آید به همان مقدار که در زمینه ی فرهنگ و ادب خوشنام و زبانزد می باشد در موضوع خرابی و نامناسب بودن راه ارتباطی نیز معروف است.راهی که بیش از سی سال پیش جهاد سازندگی برای روستای رویدر دهه شصت  کشیده،به سان مویرگی است که توان پمپاژ ارتباطات بسیار امروز را ندارد.چنین راه ضعیف و نحیفی زیبنده ی رویدر فربه و  بزرگ امروز  نیست.تلاش مسئولین محلی و شوراهای ادوار و مراجعه به وزارت راه و شهرسازی،مجلس شورای اسلامی و ادارات سطح استان و عملکرد دولت های مختلف تاکنون منجر به بهسازی ۸ کیلومتر از این مسیر ۳۰ کیلومتری و احداث دو دهنه پل بزرگ بر روی رودخانه ی فینی شده است.

در این‌مسیر ارتباطی رودخانه ی کروئیه قرار دارد که با اندک بارانی و طغیان این رودخانه،مردم ساعتها باید معطل و سرگردان بمانند.رودخانه ای که سیلابش بخشدار،عضو شورای اسلامی و مردم را در این محل با خود برده و فقط معجزه آنها را نجات داده است.این منطقه نیاز به احداث پل دارد.پلی که جمعیت این بخش را بهم وصل میکند و آنها را با تمام دنیا.اما هیچ مسئولی و نهادی حاضر نیست این وصل را ممکن سازد و یکی از مشکلات بزرگ و عدیده ی مردم خوب و قدر شناس رویدر را با سرانگشت تدبیر خود حل نماید.گویا همه راضی هستند که همچنان آمبولانس های حامل بیماران اورژانسی پشت آبهای خروشان رودخانه بمانند و پدران و مادران  همچنان شاهد پرپر شدن فرزندان مریضشان در مقابل چشمان خود شوند و صدها دانشجو از شهر نخل و قلم به موقع به کلاس درس و امتحانشان نرسند و نیز مانند گذشته مردم و حتی مسئولین برای ضروریات زندگی خود و دیگران مجبورند به آب بزنند و خود و سرمایه زندگیشان را به دست آب دهند.مردمی که جرمشان پایبندی به آرمانها و  اصول انقلاب است،شهید و اسیر و جانباز داده اند و در بزنگاه های سخت پای انقلاب خود ایستاده اند.گاه میزان شرکت در انتخاباتشان از ۹۰ درصد  هم بالاتر بوده  و موجب تعجب و تحسین دیگران قرار گرفته اند. انتخاب درست و هماهنگشان با رای  کشور نشان از شعور سیاسی شون بوده و بارها مسئولین زبان را به تمجید و تعریفشان باز کرده اند.امروز همین مردم با آن همه نجابت  و آزادگی، اسیر بی توجهی و بی تدبیری کسانی قرار گرفته اند که رای آنها پله ی ترقی آنها بوده است.این چه معمایی است که یک روستا با جمعیت چند صد نفری مورد لطف مسئولین راهداری و حمل و نقل جاده ای استان قرار می گیرد و با هزینه ی میلیاردی پروژه ی ساخت پل برایشان تعریف می شود اما جای دیگر دهها  هزار جمعیت در یک شهر و ده ها روستا که تنها راه ورودی و خروجی آن همین‌ مسیر است از چنین ضرورتی محروم می شوند.مردم رویدر دیگر کلافه شده اند.

آیا مدیر کل جدید راه و شهرسازی هرمزگان با ترمیم و بهسازی راه رویدر راهی به قلب مردم آن باز خواهد کرد ‌و اقداماتش در این زمینه مرهمی بر زخم کهنه ی آنها خواهد بود؟باید چشم به راه جناب ایشان بود تا با سر انگشت تدبیرش گره کور راه رویدر را باز کند و مردم قدر شناس و صبور ما بیش از این در پیچ و خم های نامطمئن و نا امن  این بیراهه ای به نام راه نگران سلامتی خود و فرزندانشان نباشند و امید آنکه این معضل همیشگی مردم رویدر عین گوشت قربانی بین اداره ی کل راه و شهرسازی و راهداری و حمل و نقل جاده ای دست به دست نشود و یکبار برای همیشه حل شود.

و کلام آخر با جناب دکتر همتی مرد شماره یک استان که با همت،علم،تدبیر و درایتی که در ایشان سراغ داریم و دکترینشان نیز تعریفی نو از توسعه و رشد هرمزگان است،مسیر  توسعه و ترقی رویدر را مورد توجه قرار داده،راه را که بنیان و مادر همه ی پیشرفت هاست را به طریقی زیبا  تعریف نمایند و دستورات لازم را برای حل این‌ معضل اصلی مردم بخش رویدر صادر نمایند.