بقلمِ غلامعباس شمس‌الدینی

علی بهادری جهرمی ۱۴ اردیبهشت امسال به هرمزگان سفر کرد و سری هم به دانشگاه فرهنگیان زد تا با تشکلات دانشجویی این استان دیدار و گفتگو کند. در اعتراضات پاییز ۱۴۰۱ هم او بود که به نمایندگی از دولت دربرخی دانشگاهها حاضر می‌شد تا نشان دهد که اهل تعامل و گفتگوست.

سخنگوی دولت گفت: باید مباحثه را در مسائل مختلف در دانشگاه‌ها تقویت کنیم تا بتوانیم از بستری منطقی و تخصصی به مسائل بپردازیم. در این سفر هم که بواسطه آغاز اردوی راهیان پیشرفت تدارک دیده شده بود، آقای سخنگو در پاسخ به سئوالات دانشجویان مطالبی را مطرح کرد که قابل تأمل و البته و نقد و بررسی است . جناب سخنگو در ابتدای نشست بر تعامل و گفتگو در بستر منطق تأکید کرد اما در پاسخ به سئوالات این رویه را رعایت نکرد.

ماحصل فرمایش بهادری جهرمی یا همان داماد بندرعباس این بود که بیکاری، تورم، مشکلات حوزه خودرو، محرمانگی آمار بانک مرکزی و هرچه ضعف در کشور وجود دارد به کسانی بر می‌گردد که طرفدار مذاکره بودند، به مجلس که لوایح دولت را معطل کرده یا رد نموده است، به تفکر دولتمردان قبلی که اعتقادی به احداث پتروشیمی و توسعه صنایع نداشتند.

طبیعتاً راحت‌ترین کار ممکن معرفی کردن دیگران به عنوان متهم اصلی مشکلات است. هنوز به یاد داریم مجلس به جای حفظ جایگاه نظارتی در نامه‌ای که ۲۲۰ امضا داشت از آقای رئیسی دعوت نموده که در انتخابات کاندیدا شود و تاکید کردند: «با توجه به اینکه شاخص‌های کلان اقتصادی، صنعتی، اجتماعی و حتی فرهنگی کشور در شرایط مناسبی قرار نداشته و به‌ ویژه در حوزه معیشت و زندگی مردم شاهد نابسامانی‌های جدی نظیر تورم و گرانی لجام‌گسیخته، رکود، کاهش قدرت خرید، بیکاری، افزایش سن ازدواج، گسترش آسیب‌های اجتماعی و بحران‌هایی چون تعطیلی کارخانه‌جات و شرکت‌های تولیدی، تزلزل بورس و بازار سرمایه و… هستیم.»

بر این اعتقادیم که از منظر شمولیت شاخص‌ها و نیز توان اجماع‌سازی سیاسی و جذب آرای اکثریت مردم، جنابعالی نامزد اصلح و اولی به‌شمار می‌آیید. لذا ضمن احترام به کاندیداها از جنابعالی دعوت به عمل می آوریم. «به عبارتی قاطبه نمایندگان مجلس مشکلات کشور را ناشی از تفکرات حاکم بر هسته مرکزی قوه مجریه می دانستند» یا زمانی که ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد و خبرنگار صدا و سیما از رئیس جمهور سوال پرسید: شما بهانه‌ای در زمان ریاست جمهوری برای اداره کشور نخواهید داشت؟ آقای رئیسی گفتند خیر بهانه‌ای نخواهیم داشت زیرا کشور امکانات فراوانی دارد.آن زمان رئیسی گفت، گوشت، مرغ و تخم مرغ چه ارتباطی به تحریم دارد. رئیسی معتقد بود ۲۰ درصد مشکلات به تحریم و باقی به سوء مدیریت مربوط است. طبیعتاً یکدستی حاکمیت بارقه امید را در دل عوام الناس روشن کرد که روند توسعه و پیشرفت به سرعت دنبال می‌شود.

مجلس هم به بیشتر وزرا بالای ۲۰۰ رای داد تا نشان دهد برای استقرار دولت رئیسی لحظه شماری می‌کند. هنوز فراموش نکرده‌ایم که جناب رئیس جمهور دستور دادند فقر و گرانی یکساله حل شود.

ایشان در بهمن ۱۴۰۱ بر ایجاد ۴ میلیون مسکن، عدم دلاریزه شدن اقتصاد، ایجاد یک میلیون شغل درسال، کاهش تورم، تاکید کردند، اما شرایط به گونه‌ای پیش می‌رود که نه تنها وضعیت بهبود نیافته بلکه مردم در حوزه معیشت سخت در تنگنا هستند. تورم سفره‌ها را کوچک و کوچکتر کرده، بحران قیمت خرید و اجاره مسکن بیش از گذشته رخ نمایانده، دلار انگار قصد ثبات ندارد، هزینه‌های درمانی، تحصیلی، جاری مردم با دلار پیوند ناگسستنی یافته است. چه اتفاقی افتاده است که قاطبه نمایندگانی که جناب رئیس جمهور را ناجی کشور از مشکلات عدیده معرفی می‌کردند امروز چه در نطق‌ها و مصاحبه‌ها و چه در نشست‌های خصوصی از اقدام خود اظهار پشیمانی می‌کنند؟ جناب سخنگوی محترم: ای کاش بجای ربط دادن مشکلات به دولتمردان قبلی، برخی سوء تدبیرها، برخی ناکارآمدی‌ها، بعضی ناتوانی‌ها، قسمتی از معضلاتی که امروز با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم و ناشی از کارنابلدی است را مطرح می‌فرمودید. فرمایشات شما در تضاد با نظر اقتصاددانان است که معتقدند: «ریشه اصلی تورم و کاهش ارزش پول ملی در سو مدیریت، نداشتن برنامه و عدم احیای برجام و لوایح اف ای تی اف می‌دانند.» اصلا چرا برخی وزرا یا مدیران در سطح کلان دولت و حتی مدیران میانی در استان‌ها برکنار می‌شوند.

اگر کارآمد بودند که دلیلی برای کنار گذاشتنشان وجود نداشت. پاسخ‌های جناب سخنگو قطعاً دانشجویان حاضر در این نشست را قانع نکرد. چرا که دانشجو با تحلیل منطقی و تخصصی که جنابعالی بر آن تاکید اما رعایت نکردید، ریشه مشکلات را می‌شناسد. مردم بخوبی می‌دانند کاستی و معضلات چگونه تا این حد پیش رفته‌اند. دیگر زمان انداختن تقصیر به گردن قبلی‌ها به سر آمده است.